چرا تجاوز جنسی ابزاری سیاسی است؟

می دانید داستان تجاوز جنسی و شکنجه روحی- روانی از طریق تجاوز جنسی از کجا شروع می شود؟
از اینجا:
"من امروز به این نتیجه رسیدم که برادر حسین، نیازهای ویژه‌ای دارد و شدیدا باید ماتحت تاثیر قرار بگیرد. هی ولش می‌کنی، می‌گوید لطفا بفرمایید... آقا! ما نمی‌خواهیم ترتیب شما را بدهیم عزیزجان، همان برادرحسن با همان هیکلش برایتان کفایت می‌کند."

دقیقن از همین جا که این آقای مثلن روشنفکر فکر می کند خیلی بانمک و طنزپرداز است و با حواله دادن چیزاسب تروا به ماتحت طرف مقابلش به مبارزه سیاسی با او پرداخته و حال او را گرفته است.
از همین جا که در حالگیری ها ماتحت همدیگر را وسط می کشند و چیزهای مختلف را به آن حواله می دهند و توصیف های چندش آور از این حرکت می کنند.
این حرکت، این گفتار، این طرز فکر ؛ اینطور القا و وانمود می کند که بی حرمت کننده ترین، بی آبروکننده ترین و غیرقابل تحمل ترین کار با یک آدم آن است که به او تجاوز جنسی شود؛ و نتیجه اش هم این می شود که تجاوز جنسی یا حتا تهدید به آن، هم راه خوبی برای رسیدن به هدف است (تسلیم، اعتراف، همکاری و ...) و هم فرد تجاوز شده در هردو حال قربانی است، چه موضوع را فاش کند و چه نکند.

پس جناب روشنفکر و مبارز! لطفن برای دهن به دهن شدن با جناب کیهان یک راه کمی پیچیده تر و خلاقانه تر پیدا کن اگر نمی خواهی در تجاوز آنان به اینان شریک باشی. همان کاریکاتورت را بدون نقطه اضافه بکشی بسیار هم عالی است