چانه زنی دو سویه

زن ها برای راه یافتن به فضای عمومی، برای دسترسی به شغل، برای فراهم کردن امکان ورزش در سطح عمومی و حرفه ای  سعی می کنند از استانداردهای خودشان در پوشش کوتاه بیایند و به خواست حکومت نزدیک تر شوند ولی در عین حال از هر فضای ممکن و خلاقیتی، برای دور زدن استانداردهای حکومت و اعمال سلیقه فردی خودشان استفاده می کنند؛ از آن طرف هم حکومت با انواع تشویق ها و تبلیغ ها و برنامه های رادیو و تلویزیون و مدارس و جدیدن طراحی لباس اسلامی مطابق با سلیقه خانم ها! سعی می کند پوشش زنان را به معیار مورد نظر خود نزدیک کند.
یعنی طراحی لباس از هر دو طرف داریم!! چانه زنی جالبی است و در همین چانه زنی، زنها سال هاست که قدم به قدم مرزهای حکومت را به عقب برده اند. چه کسی فکرش را می کرد که حکومت اسلامی که با شعار "یا روسری یا توسری" ، زشت ترین نوع حجاب را بر "سر و تن" زنان کرد حالا التماسشان کند و با قاقالی لی ازشان بخواهد که حجاب داشته باشند گرچه رنگی و شاد و "قابل رقابت با مدل ها و ژورنال های خارجی" !!
این چانه زنی تمرین خوبی برای زن هاست که حق خودشان را بشناسند و بدانند چگونه می توانند آن را به دست بیاورند . آن چیزی که ناراحت کننده است  هزینه هایی است که می شود برای این طراحی ها ، جشنواره ها، کمیته های نظارت بر تولیدات و واردات و ...، گشت های ارشاد؛ بگذریم از هزینه های روحی روانی که قابل سنجش نیست.


پ.ن.  "حجاب اجباری رفتار" هم داریم که به زودی درباره آن و مبارزه سی ساله زنان با آن می نویسم.